29 april 2008

Na de koffie op het balkon (20 graden echt waar) gaan wij richting Leinesfjord.
Nicolette rijdt in de nieuwe Volvo of dat ze er al jaren in toert. Na een half uurtje aangekomen bij de bank en Nicolette praat in Noors alsof ze hier al tien jaar woont. Compliment trouwens aan alle Reepjes, jullie spreken allemaal perfect Noors. Daarna langs de school van Robin en Lois en lopen wij naar de benzinepomp en praten wat met een Nederlands echtpaar die hier een benzinepomp runnen. Na een overheerlijke Noorse lunch rijden we weer naar Helnessund want Robin en Lois komen zo alweer uit school. Langzaam bereiden we het eten voor en na het eten rijden wij in een uurtje naar het Laksemeer. Anderhalf uur gewandeld en nu eindelijk Elandensporen en poep gespot maar helaas geen Eland gezien. Jammer hoor, maar ik kom in de zomervakantie gewoon weer terug
.

28 april 2008

O nee, schrik ik (jacq) weer pas om 9.00 uur wakker. Ik kan er echt niets aan doen, kom heerlijk tot rust hier in de bergen. Deze ochtend een beetje rustig aangedaan, op het balkon lekker koffie gedronken (peter, dit is dus pas echte koffie). Daarna een beetje de omgeving wezen verkennen, naar Hans z’n werk gelopen (zonder stoplicht en file), naar de haven gelopen en de kabeljauw bekeken. Prachtig om te zien, je kijkt hier gewoon naar de bodem en ziet waanzinnig veel vissen. Ook nog even boodschappen gedaan (weer zonder stoplicht) en ja, er ligt hier in de supermarkt echt gewoon walvis. (heb ik niet gegeten hoor joël en luna). Na het avondeten de rugzakken weer ingepakt, met thermosfles en een pakket hout.
Een bijzonder mooie tocht gemaakt met een uitzicht wat ik niet kan beschrijven. Dit moeten jullie echt allemaal zelf ervaren. Boven aangekomen, een vuurtje gemaakt door Miep en Nicolette en warme chocolademelk en thee gedronken.
Om 22.00 uur weer langzaam afgedaald, want hier moeten wij toch echt foto’s van de ondergaande zon maken.

27 april 2008

Hieperdiep Feest vandaag want Robin is 15 jaar. Er is een verjaardagsplan voor vandaag gepland. Opnieuw dus de rugzakken ingepakt en hop met z’n allen de auto in, (Robin kon vast oefenen als hond achterin de auto). Oeps, 2 uur in de auto met een prachtig uitzicht, wij komen ogen te kort. Na een uur de taartstop bij Innhavet, heerlijk Noorse taart gegeten en op weg naar de zee.

Daar aangekomen genieten wij van het mooie uitzicht en gaan over de rotsen. (er wordt van alles ontdekt, waaronder prachtige zee-egels, garnalen, grote schelpen en kleine visjes). Teruggekomen bij de auto gaan wij naar de vuurtoren en vergapen ons aan de menukaart om Robin zijn feestmaal te nuttigen. Wij proberen bij de vuurtoren alle deuren, maar helaas alles is op slot.

Waarschijnlijk is het restaurant alleen in de zomermaanden open. Dan maar aan de parkeerwachters en zuurtjes in de auto en op de terugweg gaan wij weer langs bij het restaurant waar wij ’s morgens koffie hebben gedronken. Het eten was hier werkelijk voortreffelijk, alleen het ijsje was te klein!!!!

26 april 2008

Vandaag gaan wij niet zo ver hier vandaan de berg op. Met z’n allen eerst de rugzakken inpakken voor de picknick boven op de berg . Eerst komen wij langs de gedroogde kabeljauw en dat ruik je duidelijk. Nu de berg op, halverwege is er een trap (toch wel erg stijl voor ons). En Robin schreeuwt pas op voor de dode muis. Helaas staat Oma op de muis en schiet de muis de afgrond in. Boven op de berg is een waanzinnig groot plateau met een uitzicht over Helnessund.

Nu dus even tijd voor een overheerlijk broodje en kunnen de rugzakken af. Inmiddels staat Robin in een lekkere vlaai (wij vragen ons af van wie deze vlaai is). Wij zitten met z’n zessen heerlijk in de zon en genieten van het uitzicht. Nicolette komt met een idee om de berg van de andere kant af te dalen, maar halverwege komt Lois erachter dat wij weer terug naar boven moeten en dus dalen we dezelfde weg naar beneden. Enfin, enige tijd later (Lois en Hans waren al een hele tijd beneden), want Oma ging iets minder snel want zij moest alle vogels onderweg bestuderen. Thuis gekomen hebben wij de nieuwe barbecue uitgeprobeerd met heerlijke worstjes en hamburgers. Hierna hebben Miep en Nicolette nog tot ’s avonds laat in het vuurtje zitten prutten.

Op verzoek, de taartfoto's van Robin's verjaardag

25 april 2008

He He eindelijk weer een stukje, ik begrijp dat jullie al een paar dagen zitten te wachten
op een verslagje van een paar dagen Helnessund. Even vanaf het begin, Miep en ik (jacqueline dus) zijn vrijdagochtend 25 april voor dag en dauw opgestaan, eigenlijk zeg maar gewoon midden in de nacht. Jan was zo aardig om ons naar het station in Zwolle te brengen en schreeuwde bij het uitstappen van de auto nog na, Miep vergeet niet je kortingskaart te gebruiken. En jawel, er natuurlijk niet bij nagedacht dat je deze kaart alleen na 9.00 uur mag gebruiken. Na een uurtje lekker treinen, controle, oeps dat wordt dus 2 x 35,-- betalen. Miep keek erg lief naar de controleur en gelukkig heeft ze ons gered en hoefde wij niet lopend naar Schiphol. Enfin, na ingecheckt en inkopen te hebben gedaan op Schiphol gaan we zonder veel problemen de lucht in. Met kilo's kaas, drop, appeltaartmix en de rest zal ik jullie besparen, maar we kunnen in ieder geval met 1 koffer terug in plaats van 2. De vlucht ging perfect totdat wij op Oslo aan kwamen, daar ging het een beetje chaotisch, we hadden namelijk maar 15 minuten om over te stappen en in die tijd moesten we ook nog op onze koffers wachten en weer opnieuw inchecken. Het zweet brak ons aan alle kanten uit (guts, klots). Na drie keer de verkeerde kant op gerend en aardig geholpen door een Noorse dame, nog net op tijd voor de vlucht naar Bodo. Na alle truien, t shirts en sokken te hebben uitgetrokken (nee nog net niet helemaal topless) volop genoten van de vlucht naar Bodo, echt bijzonder zo langs de fjorden van Noorwegen. Op Bodo verliep alles erg rustig en hadden wij binnen no time een taxi naar de boot. De boot ging om 18.00 uur en de boottocht was fantastisch maar duurde voor ons lang, wij wilden nu gewoon snel naar Nic, Hans en de kids. Oeps de boot stopt nu echt gewoon ergens waar 2 huizen en een paar boten liggen. Miep en ik keken elkaar aan, O nee waar zijn we nu toch terecht gekomen. Oh gelukkig vaart de boot weer verder en na een dik uur komen we eindelijk aan in Helnessund. Nic en Hans ontvangen ons met een lekkere dikke knuffel, iets waar wij eigenlijk al de hele dag naar uit hebben gekeken. Thuis gekomen stond ons een heerlijke maaltijd te wachten. Om 20.00 uur nog een lekkere wandeling op het strand gemaakt en toen ons lekker warme bedje in.

Met vliegende vaart

Vandaag op tur geweest met de Bøteri (mijn werkgever) om te kijken hoe een door ons geproduceerd net in zee word gehangen. Eerst nog gewerkt tot half elf, daarna geluncht, inderdaad om half elf, ik kan er ook nog niet echt aan wennen, deze vroege eettijden. Daarna op weg naar de haven van Norfold, ongeveer een half uur met de auto vanaf Helnessund. Daar aangekomen eerst de "chauffeur" van onze watertaxi opgehaald bij het hoofdkantoor van Mainstream, een van de grootste viskwekers ter wereld.
Hieronder zie je een foto van het hoofdkantoor van deze multinational(je zou een groter gebouw verwachten)


In het bootje gestapt, met nog 3 collega's, mijn baas en de chauffeur.
Toen begon de fun pas echt, we zijn net het haventje uit, of de gashendel wordt helemaal naar beneden geduwd en wordt er een snelheid van 40 knopen gehaald = 74 kmpu en dat met een redelijke golfslag. Het bootje kwam dan ook regelmatig los uit het water. Dit heeft ruim een kwartier geduurd en was toch wel een van de mooiste boottochtjes die ik gedaan heb!!!
Nadat we dus het fjord zijn overgestoken en aangekomen zijn bij een grote ring waarin het net geplaatst wordt moesten we uit het bootje over de ring naar een andere boot waarop het net lag.

Ook weer een belevenis, het fjord is daar ongeveer 400 mtr diep en het water is 3 graden warm/koud, o ja... en de ring is van kunstof en nat en glad. Daar gezien hoe de ring geplaatst wordt, leuk en interessant om te zien wat er verder gebeurd met het door ons gefabriceerde net.

In dit type net worden zalmen gekweekt, waarvan er maximaal 500.000 in dit net kunnen. Er werd ons ook verteld wat het kost oom een kilo zalm te kweken... de kostprijs is dus bijna 10 euro per kilo en dan moeten ze nog naar de slachterij, op transport naar Europa, verpakt worden en naar de winkel. Vandaar dat zalm dus niet zo'n goedkoop visje is in Nederland.
De terugrit was nog beter dan de heenrit omdat we tegen de golven van het opkomende tij invoeren en de golven nog hoger waren en de snelheid gewoon weer 40 knopen was (ik moet wel even een compliment geven aan mijn NLse tandarts want mijn in Januari geplaatste kroon zit er nog in). Na 20 veel te korte minuten weer terug aan land. Tot slot kregen we een ijsje van mijn baas en daarmee was het schoolreisje ten einde!!!

Weer op stap

We hadden gehoord over een wandelpad vlakbij ons huis met een trap, van een collega van mij. Dus vandaag maar de stoute wandelschoenen aangetrokken, aangezien het vanmiddag erg lekker weer was. Het pad begon inderdaad op 5 min. lopen van ons huis en begon direkt met een vrij steile klim. Op ongeveer de helft van de
klim was tegen de berghelling inderdaad een trap getimmerd die vrij steil omhoog ging. Aangezien ik toch wel enigszins last heb van hoogtevrees begon ik mezelf (Hans), de trap opklimmend, af te vragen hoe ik in hemelsnaam weer beneden zou komen (zonder vlekken in bepaalde kledingstukken), ik ben toch maar verder gegaan naar boven. Vind mezelf best wel een held vandaag. Eenmaal boven gekommen, lekker genoten van het zonnetje en het uitzicht. Ontdekt dat het een fantastische picknickplek is.

Dus bereid je maar vast voor Jacqueline en Miep, want dit wordt een van de tochtjes die jullie ook gaan maken!! Tot slot nog een foto van het uitzicht als voorpret voor volgende week.

På tur op de Småtind(834 mtr)

Afgelopen vrijdag had Robin met de klas een utendag. Ze zijn die dag de Småtind opgeweest. Dat is een berg in de buurt van Leinesfjord. Hij had samen met de buurjongen Idar een sleetje meegenomen(met stuur) zodat ze naar beneden konden sleeen. Vol verhalen kwam hij vrijdag uit school. Supergaaf! Alleen hadden ze wegens tijdgebrek de top niet gehaald en dat was toch wel zuur. Dus zondag zijn we, samen met de buurjongen en het buurmeisje opnieuw naar de Småtind gegaan.

Op deze berg staat een toren voor ontvangst van televisie en omdat er natuurlijk af en toe onderhoud nodig is hebben ze er een weg naartoe aangelegd. De toren was het doel van Robin en Idar. Wij zouden in ieder geval meegaan tot het meer en daar even uitrusten en kijken over we verder wilden gaan. De tocht naar het meer nam ongeveer 1, 5 uur in beslag. Omdat de wandeling vrij steil omhoog ging waren we al snel bezig met het uitrekken van onze mutsen, sjalen, jassen en wanten. Hieronder de weg omhoog en een foto van het doel. De foto van de toren hebben we gemaakt vanaf het meer dus op dat moment waren we al 1,5 uur bezig...


Bij het meer aangekomen hebben we even heerlijk van de zon en het uitzicht genoten en geluncht. We besloten allemaal verder te gaan, behalve Lois die haar basiskamp opsloeg bij het meer. De tocht werd steeds steiler en door diepere sneeuw dus na een minuut of 20 besloot Hans terug te gaan naar het basiskamp. Beate en ik liepen nog even door, maar besloten toch ook terug te gaan, we moesten immers ook nog naar beneden lopen en in tegenstelling tot de jongens hadden we geen slee mee... Na een korte pauze begonnen we aan de tocht naar beneden. De jongens waren inmiddels een piepklein vlekje in de sneeuw geworden en we maakten ons een beetje ongerust over de afdaling op de slee. Volgens Robin zouden ze minstens 60 km per uur gaan dus reden genoeg tot ongerustheid, lijkt me zo. De afdaling duurde ongeveer een uur en al die tijd waren Robin en Idar nog steeds aan het klimmen. Maar..eenmaal boven konden ze aan hun supersnelle tocht naar beneden beginnen. En ongeveer 10 minuten na ons kwamen ze heelhuids en moe maar voldaan weer bij de auto aan. Wil je alle foto's van de tocht zien? Kijk dan ook even in ons digitale fotoalbum.

Basiskamp....

Adembenemend mooi uitzicht.

De puppies

Hier een filmpje van de puppies en hun moeder wat we van de site van de fokkers geplukt hebben.

Fødselsnummer en Telefoonnummers

Sinds twee weken hebben wij allemaal ons fødselsnummer(burgerservicenummer) gekregen en zijn wij in Noorwegen volwaardige burgers!!
Met deze nummers kunnen wij ons, de inboedel en de auto verzekeren, een auto op je naam zetten, telefoonabbo's aanschaffen, schoteltelevisie regelen, bankzaken regelen,......
De auto en de telefoonabbo's zijn inmiddels geregeld hieronder schrijf ik onze telefoonnummers
Hans 0047 48131242
Nicolette 0047 47649470
Robin 0047 48150769
Loïs 0047 48150472

Een gazon voor Greet...

Tja, de tuin....die is nogal verwilderd(zoals de pruik van Geert Wilders)de afgelopen jaren. Maar ja, deze zomer komen Greet en Jannie op visite en die willen natuurlijk een strak, groen gazonnetje om de tent op te zetten. Dus, ben ik begonnen met het omspitten van de tuin. Al snel kwam ik erachter dat het een zware klus zou worden. Gelukkig hebben we hier twee stoere jongens in de bloei van hun leven en die wilden(tegen betaling) de klus wel aannemen. Dus na een stevige prijsonderhandeling zijn de jongens begonnen aan de klus. Jannie en Greet, ik heb het volste vertrouwen dat jullie komende zomer heerlijk kunnen kamperen in onze tuin! Hebben jullie trouwens een verduisteringstent, want het kan hier nogal lang licht zijn in de zomer(zie het boek van W.F. Hermans, nooit meer slapen.....) Oh ja, tijdens het spitten stopte Robin ineens met zijn werk om mij te vertellen dat hij zich nu net Opa Jan voelde, want die is ook altijd in tuinen aan het werk. Zo opa, zo kleinzoon zullen we maar zeggen.

De lang gekoesterde wens.......

Eindelijk, Hans schrijft wat !!!(komt misschien door het onderwerp)

Na het vervullen van de droomwens van Nicolette is nu de droomwens van mij in vervulling gegaan. Na drie dagen proefrijden zijn we er uit, de deal is rond, we hebben een bijpassende auto voor onze nieuwe hond gevonden. Op deze auto komt ook nog een dakkoffer, de standaarduitrusting van de Noorse auto. Aangezien de hond rond de 80 kilo.... gaat worden, hebben wij die ook wel hard nodig. Ik vind dit een welbestede uitgave van een gedeelte van de overwaarde van de Vooruitgangstraat 124. De auto's is Noorwegen zijn achterlijk veel duurder dan de auto's in Nederland, en nee, importeren is niet goedkoper...Deze auto is een langgekoesterde wens van mij en alles zit er ook op en aan, van turbo (uitgeprobeerd in de tunnel naar Steigen 8km) tot stoelverwarming (2 traps). Grappig trouwens hoe de proefrit gegaan is. Op ons weekendje weg op de Lofoten waren wij een verkenningrondje met de auto aan het rijden, waarbij we langs een Volvo-dealer reden. Ik zei; laten we even kijken of er wat voor ons bij staat. En ja hoor, daar stond hij dan, net neergezet, maar de dealer was dicht(Paskeaften 16.00=paaszaterdag, die waren al lang en breed op ski-tur=langlaufen, de nationale paashobby in Noorwegen) Toch nog geprobeerd te bellen, eerst de eigenaar gebeld, die verwees ons door naar de dealer, maar die verkoper dacht dat hij in de maling werd genomen en hing gewoon op. Toen maar een briefje tussen de deur gepropt met ons tel.nr. en dat we toch echt wel interesse in de auto hadden. Uiteindelijk werd afgelopen vrijdag de de auto met de sleutel erin op de ferry van Svolvær naar Skutvik gezet, met als enige legitimatie het prepaid tel.nr. van Nicolette. We mochten de auto een paar dagen uitproberen. Als we de auto dan wilden kopen hoefden we niet terug naar de Lofoten, maar kon alles via de telefoon, email en post afgehandeld worden. Zo gezegd, zo gedaan, de Volvo staat hier nu voor deur en er wordt een contract hierheen gemaild, dat wij weer getekend met de post terug moeten sturen. De auto wordt dan op onze naam gezet en voila!
Oh ja, met mij gaat het inmiddels ook goed. Na een lastige start met flink wat heimwee begin ik mijn plekje nu ook te vinden. Het weekendje weg op de Lofoten heeft mij erg goed gedaan. Ik ben ook gelijk na aankomst vol aan de bak gegaan en dat heeft veel energie gevraagd dus het weekendje bijtanken en de gedachten op wat anders heeft flink geholpen. Het heeft tijd nodig om je plekje te vinden en je wortels weer in de grond te zetten, of zoals de Noren hier zeggen "ting tar tid"

En dan nu wat foto's van de Volvo V70 Titanium

Een nieuw gezinslid

Nou, sinds donderdag hebben we niet stilgezeten! Allereerst donderdagavond naar "de club" Ik was uitgenodigd om mee te gaan naar Greta. Om 21.00 uur werd ik opgehaald en reden we naar Brenvik. Ik werd heel hartelijk welkom geheten. De club bestaat (nu) uit 7 meiden tussen de 30 en 37 jaar. Iedereen heeft kinderen, de meeste hebben kinderen in de leeftijd van Robin en Lois, maar er zitten er ook bij met hele jonge kinderen. Ze komen 1x per maand bij elkaar om te kletsen, te eten en te breien. Bij elke bijeenkomst mag je 100 kroner betalen, daarmee spaar je mee voor een uitje. De bestemming van het uitje is nog niet bekend. Ik vond het supergezellig en ben inmiddels al weer een stuk verder met mijn wanten. Zie hier een impressie van de avond..

En vrijdag was het dan zover! We hebben een Volvo V70 opgehaald voor een proefrit. De auto hadden we gezien tijdens onze vakantie op de Lofoten. Gelukkig konden we het zo regelen dat de auto op de ferry werd gezet naar Skutvik, dat scheelde ons 2,5 uur reizen. De rit naar Skutvik was heel gezellig, we hebben gelijk de omgeving verkend en die was heel mooi. Vooral het gebied rond Tranoy vonden we heel mooi, in ons fotoalbum zitten een paar hele mooie foto's. Hieronder een foto van de vuurtoren van Tranoy. De rit terug was trouwens helemaal ok, althans voor diegene die in de Volvo zat. Hans en ik hebben afwisselend in de Deawoo en de Volvo gereden, nou het verschil is duidelijk merkbaar! Komende dagen gaan we lekker veel toeren om daarna een beslissing te nemen over de auto. Dus...wordt vervolgd...

En dan vandaag....ja, een lang gekoesterde wens van mij gaat in vervulling. Ik kan het bijna niet geloven, maar we hebben echt een hond gekocht. Vandaag zijn we op bezoek geweest bij Hans en Ritha in Megarden. Zij zijn de trotse bezitters van 4 Leonbergers, waarvan 1 met een nest van 9 puppie's. Tijdens mijn zoektocht op internet naar een hond stuitte ik plotseling op de advertentie van Hans en Ritha. Mijn eerste indruk was; tjee, die is wel heel erg groot. Maar ik ging toch een beetje surfen naar informatie over het ras en al gauw had ik door dat dit wel precies een hond is die bij ons past.Toen ik Hans de foto's liet zien was hij meteen enthousiast. De hond heeft een sterk, rustig en evenwichtig karakter(een soort Hans) is kindvriendelijk en heeft een sterke hang naar menselijk gezelschap(net Nicolette) Verder is hij waakzaam, leergierig en intelligent(een combinatie van Robin en Lois).Gelijk ook even de minpunten onderzocht natuurlijk; de grootte(gelukkig hebben we veel ruimte in Steigen) De langharige vacht met veel onderwol, dus twee keer per jaar sterke rui(voordeel is dat hij tussen de ruien door geen haar meer verliest, bovendien bestaat er een blaasstofzuiger omde losse haren van de hond af te blazen) Een gezonde eetlust(tja, wie heeft dat niet?) Zijn voorliefde voor water(hebben we hier in overvloed!) en als laatste grote bezwaar natuurlijk de astmatische bronchitis van Hans…Sinds hij hier is heeft hij geen last meer gehad. De afspraak was, dat als Hans tijdens ons bezoek aan de puppie's ook maar enige last van allergie zou merken we het niet zouden doen. En het ging goed!!! Het is ons blijkbaar gegund om eindelijk een hond aan te schaffen. We zijn allemaal heel blij en zien vol spanning uit naar 1 mei. Dat is de dag dat we onze hond op kunnen halen. Hieronder alvast een voorproefje van Loeverik Magic Gengish Khan(Noorse naam voor op de stamboom, het is namelijk een rashond) We zijn nu bezig met het verzinnen van een kortere roepnaam, dus suggesties zijn welkom.

Nieuwe hobby's

Ik ben begonnen met de wanten! Vanochtend kreeg ik een sms van Stina, of het goed was al ze samen met Carina bij mij langskwamen. Nou, ik zat toevallig net een beetje te kniezen met mezelf, dus ik zei meteen ja! We hadden hier vandaag een hele zonnige dag en volgens mij heb ik het beste balkon van Helnessund dus we installeerden ons lekker op het balkon.Ik kan nu dus ook breien met 5! naalden. Het was supergezellig en het begin van mijn wanten is er......

Ik weet niet zeker meer of ik dat al verteld had, maar ik heb nu ook een instrument in huis, namelijk een Hoorn. Ik kan geen noot lezen en heb nog nooit een instrument bespeeld, maar daar doet niemand hier moeilijk over. Dus…vanavond om half zes moest ik mee naar de muziekles. Het is een groep van ongeveer 22 mensen. Alle leeftijden zijn vertegenwoordigd en er wordt elke woensdag geoefend. Ik heb gekeken en geluisterd en ga nu dus zo goed mogelijk oefenen zodat ik volgend jaar op 17 mei(nationale feestdag) mee kan lopen in de parade. Kaartjes kunnen jullie alvast reserveren bij mij!

Na de muziekles werd ik gelijk uitgenodigd om morgen op visite te komen bij Greta. We gaan daar samen met een stel meiden heen om te breien en te babbelen. Ik praat inmiddels zoveel mogelijk Noors en dat vinden de mensen hier heel prettig. Ik heb mezelf aangesloten bij de Noorse klas van Robin en Lois op dinsdag - en donderdagochtend en ben regelmatig te vinden in de klas van Lois. De juf heeft er geen enkel probleem mee en op deze manier kan ik mijn Noors verbeteren en nieuwe contacten leggen in de lerarenkamer.

Hans heeft weer een nieuwe gadget voor jullie gevonden. We hebben nu bij het item"leuke links" een link gezet naar een digitaal fotoalbum. We zijn nog bezig met het vullen, maar er staan al wat foto’s in. We hebben soms namelijk moeite om te kiezen welke foto we op het blog zetten en op deze manier kunnen jullie ze allemaal bekijken. Cool he! Of kjempefint op z’n Noors.

Komend weekend gaan we een Nieuwe(tweedehands) auto uitproberen. Als het wat is kunnen we hem meteen houden, dus we hopen dat we een klik hebben met de auto! Als klap op de vuurpijl gaan we zaterdag naar een puppy kijken. Ik ben echt reuze benieuwd of dat wat gaat worden! Als we voor deze pup gaan zou dat betekenen dat we rond 3 mei een nieuw gezinslid erbij gaan krijgen….Spannend hoor. Ik ga jullie rond zondag wel weer even bijpraten over de hond en de auto, wordt vervolgd……..