Eye of the tiger

Een van de dingen die de kinderen hier heel graag doen is Singstar. Het is een karaoke programma voor de playstation. Je koop dus een set met twee microfoons en een disc met daarop een hele hoop liedjes die je dan mee kan zingen. Voor mij was het totaal nieuw en in het begin moest ik er een beetje om lachen. Totdat Lois thuis kwam met een jaren 80 versie. Toen ik Wham, kate bush, Madonna en nog meer van die oude liedjes hoorde wilde ik het toch ook wel eens proberen....En, het is echt grappig. Tuurlijk is het niet aan te horen, maar het geeft wel een hoop lol. En toen Robin het lied Eye og the tiger zong van Survivor moest ik ineens denken aan een foto van Robin die we vorig jaar in Oslo hebben gemaakt. Hij maakt onderdeel uit van een serie. Ik zet er deze nu op omdat hij zo mooi bij het lied past en ik vind het een leuke afwisseling van alle landschapsfoto's!

Winkelen in Bodø

Allereerst wil ik via deze weg Oma even feliciteren! Lieve Oma, we wensen je een hele fijne dag toe. We denken aan je!
Het is hier nog steeds paskeferien en vandaag was het shoppingdag! Het leuke hier is, dat als je iets gaat doen, je dat heel vaak met een groepje doet. Skieen bijvoorbeeld, of met de boot naar een eiland, of wandelen in de bergen. Vandaag zijn we een groep van 11 mensen naar de grote stad geweest, 7 kinderen en 4 volwassenen. Eerst gezellig met z'n allen een uurtje varen en daarna de stad in. Iedereen helpt elkaar met elkaars aankopen en wacht rustig op elkaar. Lois en ik wilden graag ski's kopen dus wij met z'n allen naar de sportwinkel. Erg fijn om met kenners ski's te kopen. Ik heb nu het gevoel dat ik de juiste heb voor een goeie prijs. Als het weer mee zit ga ik morgen met Stine skieen.....Na de aankoop van de ski's was het tijd om voor kleding te gaan shoppen. Ook heel prettig om te ervaren dat de vrouwen in Noorwegen hetzelfde probleem hebben als de vrouwen in Nederland; hoe koop je een passende spijkerbroek.....Te laag, te lang, te stretch, kortom, een hele klus! Vervolgens naar de breiwinkel voor garen. Veel dames breien hier en ook ik heb nu precies de juiste wol om wanten te breien. Hopelijk krijg ik na de cursus wol kopen ook nog een cursus; hoe brei je een want, ik moest er namelijk ook 5! breinaalden bij kopen dus ik raakte wel lichtelijk in paniek. Maar volgens mij werd de cursus al geregeld(ik kan niet alles verstaan) dus dat zal wel goedkomen! Als wij naar Bodø gaan moeten we een hele dag blijven, dus rond een uur of drie stort je wel z'n beetje in. We zijn dus geëindigd met een een uurtje in de lunchroom met een bakkie koffie. Vandaag zat de boot trouwens bijna helemaal vol, wat wel speciaal is. Dit weekend zijn er op de Lofoten viswedstrijden en er komen mensen(mannen) van over de hele wereld om hieraan mee te doen. Grappig detail is, dat er in de boot werd omgeroepen dat er veel buitenlandse mensen op de boot zaten. Vervolgens werd er het een en ander over de omgeving verteld en raad eens in welke taal er werd gesproken.....in het Noors! De Noren moesten er erg om lachen en ik denk niet dat de Japanners hebben begrepen wat er werd verteld.

Nou, dat is voor mijn doen alweer een tijdje geleden… In de tussentijd hebben we een korte paasvakantie gehad op de Lofoten (de foto hierboven is genomen op de Lofoten) en verder eigenlijk life as usual. Omdat Hans vrij was vanaf de donderdag voor Pasen, vonden we het een mooi moment om er even tussenuit te gaan. Hans is na onze aankomst meteen begonnen met zijn nieuwe werk en samen met een nieuw huis en een nieuwe taal leverde dat toch wel aardige wallen op. Want naast alle mooie foto’s en leuke verhalen hebben we hier natuurlijk ook onze dieptepunten. Ik heb het al naar een vriend gemaild, maar ik zeg het hier nog een keer; emigreren is echt emoties voor gevorderden. Tenminste, zo denk ik er over! Mijn hele veilige zone is weg, het leven is nu een “war zone”geworden. Dat bedoel ik natuurlijk niet zo heftig als het er nu uitziet. Voor mij is het een metafoor. Alles wat je hier doet buitenhuis kost meer energie dan we gewend waren. Het is spannend en vermoeiend tegelijk. Ik ben erg blij met ons huis en onze eigen inboedel. Ons huis is een heel prettig rustpunt geworden en voor mij voelt het als een veilige haven. Bijna elke dag kijk ik verwonderd naar het uitzicht en verbaas ik me over het feit dat ik hier nu echt woon. We hebben het gewoon echt gedaan! Dat waar zo velen van dromen is voor ons werkelijkheid geworden. Ik heb inmiddels door dat je als gezin emigreert, maar dat ook ieder individu zijn/haar eigen proces heeft. De status is nu dat Robin al is ingeburgerd, Lois ook, maar ze heeft nog haar heimwee momenten, ik zweef daar ergens tussenin en Hans heeft nog heel vaak zijn moeilijke momenten. We geven elkaar de ruimte want dat is erg belangrijk. Het heeft absoluut geen zin om elkaar te pushen naar dezelfde snelheid want dat is hetzelfde als een tijger en een slak op dezelfde snelheid willen laten lopen. Oh ja, de vissen hieronder lopen trouwens helemaal nergens heen want ze hangen lekker te drogen aan een rek. Dit beeld is kenmerkend voor de Lofoten, het produkt wat je hier zit wordt zelfs naar Portugal en Nigeria geexporteerd. Hier hebben de Noren vaak zelf wat vissen aan hun huis hangen om te drogen om deze na het drogen als een soort van chipje op te eten.

Verder hebben we inmiddels de top drie door van belangrijkste zaken voor de Noor in Steigen. Dat is als volgt; 1) een auto 2) een boot 3) ski’s. Met punt 1 zijn we bezig, twee laten we nog even zitten en drie gaan we komend weekend realiseren. Nou, volgens mij hebben we dan alle ingrediënten in huis om te integreren! Ik ben met Lois ook nog even naar het werk van Hans geweest en heb daar wat foto’s genomen om jullie een impressie te geven.

Verse vis!

16 maart 2008

Gisteren kwam Loïs thuis met een verse kabeljauw(torsk) Ze was samen met Tonje en Silje en de ouders van Tonje en Silje (Stine en Tomas) de zee op geweest om vis te gaan vangen. Het zonnetje scheen en het was een heerlijke dag dus ze hadden veel plezier gehad op het water. De vangst van de dag was 1 torsk, die Loïs mee mocht nemen naar huis. Tomas is visserman en zorgt thuis ook voor de visvoorraad dus hij had meteen een net uitgezet. Super, natuurlijk, zo’n verse vis op je aanrecht, maar hoe maak je die in hemelsnaam klaar? Gelukkig bood Stine haar hulp aan en heeft me gelijk laten zien hoe je een vis fileert. En…hij was hemels!! Zo’n lekkere torsk hadden wij nog nooit gegeten. Lois weigerde overigens te eten van deze torsk. Ze had hem immers zien sterven en was daar nog van onder de indruk. Hij stak hem zo dood met een pin op een stokje; volgens Loïs. Daarna werden de kop en de ingewanden verwijderd en in zee geworpen. Voor loïs een heftige ervaring!
Nadat we van de vis genoten hadden vroeg Stina of we zin hadden om de volgende dag mee te gaan om het net te legen. Natuurlijk zei ik meteen ja!
Dus vanochtend om een uur of twaalf goed ingepakt. Het weer was 100% omgeslagen en het sneeuwde al de hele ochtend. Hans besloot thuis te blijven, maar Robin, Lois en ik gingen de zee op! De boot van Stina en Tomas is open dus we zaten vol in de sneeuw. Robin mocht tot zijn vreugde de boot sturen, met een motor van 70 PK kan je behoorlijk vaart maken dus we vlogen over het water. Ik kan de snelheid niet zeggen, maar volgens mij gingen we sneller dan de snelboot! Tomas kon zijn net eerst niet meer vinden. Normaal neem je een punt op de wal als referentiekader, dat hadden ze gisteren ook gedaan, alleen hadden konden we nu de wal niet meer zien dus het referentiekader was ook weg! Na een tijdje vonden we toch de boei en begon Tomas met het binnenhalen van het net. De ene na de andere vis kwam boven! De eerste was wel even schrikken, maar de aanblik van een spartelende vis went al snel.

De grootste woog rond de 7 kilo. We vingen ook nog twee krabben en een platvis. De platvis mocht de zee weer in(samen met de zeesterren) maar de krabben gingen ook mee. Toen we eenmaal alle vis binnen hadden, gingen we weer op huis aan. We waren inmiddels allemaal behoorlijk afgekoeld en hadden zin in een bak koffie. Maar na een tijdje op volle snelheid te hebben gevaren legde Tomas de boot ineens stil. Hij had geen flauw idee meer waar hij was! Tomas vertoonde geen schijntje paniek dus besloot ik ook maar heel rustig te blijven zitten. Hij pakte zijn telefoon en belt naar een vriend om de windrichting te vragen. Met die informatie zou het makkelijker zijn om de thuishaven te bereiken. Nou, ik kan je vertellen dat je je dan wel heel nietig voelt hoor! Om je heen niets dan water en sneeuw, bij je voeten een bak met spartelende vissen en naast je een dochter die zit te bibberen van de kou! Robin, de stoere scout, liet zich niet kennen, maar ook hij had het behoorlijk frisjes volgens mij! Na wat wel een eeuwigheid leek te duren zagen we de kust weer. Nu ging Tomas de kust volgen en ja hoor, na weer een hele tijd zagen we de haven. Met een tas vol vissen kwamen we uiteindelijk triomfantelijk thuis! Wat een middag!

Zo schijnt de zon

en...de volgende dag ligt er weer een pak sneeuw!!!!

En..Nicolette op de ski's!

Vandaag een heerlijke dag gehad. Ik mocht met de klas van Lois mee op tur. Ze gingen langlaufen naar een skihut en daar kampvuur maken en lunchen. Ik mocht ski's lenen van de juf en heb voor het eerst gelanglaufd. Erg leuk! Tijdens het kampuur hadden we ook nog een lekker zonnetje dus het feest was compleet.

Lois op de ski's

Lois heeft gisteren voor het eerst kennis gemaakt met langlaufen. Eigenlijk doet iedereen dat hier wel en hoort het dus gewoon bij de opvoeding. Morgen mag ik mee met de klas van Lois, zij gaan langlaufen en willen het mij ook leren. Aan het eind van de rit gaan we boven op de berg kampvuur maken en worstjes roosteren. Ik zal mijn fototoestel meenemen!

21 graden op mijn balkon dus topless in de zon!

Ja hoor, echt waar, in het Hoge Noorden schijnt de zon ook! Vandaag is de tweede dag vol zonneschijn. Het grootste gedeelte van de sneeuw hier is gesmolten. Er ligt nu nog een dun laagje sneeuw over Helnessund. Wij zitten hier volgens mij aan de warme kant van het eiland. Dat maakt veel verschil want aan de Noordkant blijft de sneeuw nog wel even liggen. En ja, diegene die mij heel goed kennen weten dat ik absoluut niet van topless zonnen houd. Maar hier is het zo stil, geen pottekijkers, en dat scheelt voor mij een hoop! En nee...jullie krijgen er ook geen foto van, maar gewoon een foto met al mijn kleren aan. Vanochtend heb ik eerst de entree van het huis geschrobt. Dit mooie weer zorgt er namelijk ook voor dat je een voorjaarsschoonmaak wilt gaan houden. Die zit er nu heerlijk fris uit. Het enige wat nu mist zijn een paar potten met voorjaarsbloemen. Ik moet nog op zoek naar de dichtsbijzijnde "intratuin " maar ik heb zo het vermoeden dat die niet echt in de buurt zit.
Vandaag heb ik ook een huisje geboekt. We gaan 21 en 22 maart naar Svolvær. Dat ligt op de Lofoten en wij zijn heel benieuwd hoe het daar is. Iedereen verteld ons dat het ontzettend mooi is dus dat gaan we volgende week eens bekijken. We moeten van te voren wel even goed de boottijden uitzoeken, want het is een feestdag en dan is bijna alles dicht, boten varen veel minder en op andere tijden. Ik hoop dat we volgende week dit weer hebben, maar volgens mij weet je het hier maar nooit, het kan zomaar ineens weer sneeuwen. Oh ja, mijn computer doet het weer!!!! Joepie!! Hans heeft hem weer aan de praat gekregen en al mijn bestanden staan er nog op. Daar ben ik erg blij om! We gaan nu snel alle belangrijke bestanden overhevelen naar de externe harde schijf, dan is het niet zo heel erg als de computer crasht.
Lois heeft gisterenavond een voorstelling gedaan op school, dat was heel leuk. Ze heeft met nog vier meiden gedanst op het podium, stoer he! De kinderen hebben bijna paskeferien(paasvakantie) Ze zijn van 14 tot 31 maart vrij van school, duimen voor lekker weer dus!

Hei allemaal!
Inmiddels heb ik de weg gevonden op de computer van Hans dus kan ik jullie weer een paar plaatjes laten zien!

Computerpech

Ben ik net weer lekker op de digitale snelweg, houdt mijn laptop er ineens mee op. Balen! Dat betekend dus dat ik op dit moment niet bij mijn foto's kan. Dit berichtje wordt dus niet omlijst met een gezellig foto. Hans had nog wel een externe harde schijf gekocht waar we onze belangrijke documenten op gingen bewaren. Maar helaas, zo ver was ik nog niet. Ik zit nu te werken op de laatst overgebleven computer in huis, die van Hans. Het ziet er naar uit dat we dus binnenkort twee nieuwe laptops aan moeten gaan schaffen(ook 1 voor Lois) Nou ja, hebben we wel gelijk een Noors toetsenbord, is goed voor de integratie....
Gisteren zijn Hans en ik naar school geweest voor een half uur gesprek. Dat was erg leuk, de juf was blij dat de Noors met ons mocht praten en het ging nog goed ook. Lois gaat hartstikke goed op school dus dat was fijn om te horen. Robin is vandaag aan het werk op de hurtigbat. In groep negen zit een week stage, Robin loopt niet de hele week stage, maar heeft een deel van de week extra Noorse les. Ik ben benieuwd hoe het werken op de boot hem bevalt en wat hij gaat doen daar.

Zaterdag 1 maart 2008

Weekend! Ik ben dol op weekend. Iedereen thuis en lekker met z’n allen chillen. Ik sta een beetje met tegenzin op omdat ik gisteren pas rond twee uur in slaap viel. Het biertje en het Noorderlicht hielden me nog even uit mijn slaap. Ik heb met Hans afgesproken dat we om half tien naar Leinesfjord rijden in boodschappen te doen en daar wil ik me graag aan houden. Ik hou er niet zo van om in het weekend vroeg aan de boodschappen te gaan, maar Hans vind het juist prettig om dat soort dingen zo snel mogelijk achter de rug te hebben dus een beetje aanpassen en aan de slag!

Het is rustig op de weg, want de Noren beginnen hun dag niet graag vroeg. Opeens zien we na een scherpe bocht drie elanden op de weg staan! Wat een traktatie! Eerst al het Noorderlicht en nu “live”elanden. Natuurlijk remmen we af, wat 1 van de elanden erg onrustig maakt. Ik bedenk me dat het jammer is dat ik mijn toestel niet mee heb en we rijden door. Na een kilometer of zo kom ik er ineens achter dat ik mijn toestel toch in mijn tas heb en we keren meteen om. We willen jullie dit mooie plaatje namelijk niet onthouden! Gelukkig staan ze er nog en Lois slaagt erin een foto voor jullie te maken. Zo is een ritje naar de supermarkt zo stom nog niet!

Voor het bezoek aan de supermarkt heb ik me geweldig voorbereid al zeg ik het zelf. Mijn lijst met wannebee boodschappen is heel lang maar wel heel compleet dus we kunnen snel en efficiënt door de supermarkt. Daarna nog even langs de benzinepomp om energietabletten voor mij te halen. Ik gebruikte regelmatig dextro energie tabletten, maar die zijn hier niet te vinden. Gelukkig heeft Froukje ze in een bestelboek gevonden en ze besteld. Zo kan ik weer met een gerust hard in mijn eentje de wildernis intrekken. Een slimme diabeet is altijd voorbereid op hypokreet zullen we maar zeggen…..

De zon schijnt en Hans en ik ga vanmiddag lekker samen op pad. Ik heb het wandelen inmiddels al tot een gezonde gewoonte gemaakt, maar Hans heeft nog niet veel gezien van de omgeving dus daar gaan we vanmiddag verandering in brengen. De wandeling is heerlijk. We lopen langs de fjorden vlakbij ons huis en genieten van de stilte. Het is eb en de zee is rustig. Als we op een steen gaan zitten horen we alleen het geluid van kabbelende golfjes . We kijken naar de wit besneeuwde bergtoppen en de oneindigheid van de zee. De zee doet ons denken aan de Nederlandse kust. Het geluid is misschien wel hetzelfde, maar het uitzicht en de omgeving zijn toch totaal verschillend.

Ken je dat gevoel; binnenkomen na een lange wandeling of fietstocht en dan lekker op de bank ploffen om bij te komen. Bij mij is dat bijna het doel van het naar buiten gaan…genieten van het binnenkomen. We nestelen ons op de bank en ik trakteer mezelf op een wijntje. De kinderen zijn er niet als we thuiskomen. Ook zij zijn naar buiten geweest en komen niet lang na ons binnen. Ik beantwoord wat e-mails. Het is leuk om te horen hoe het iedereen in Nederland vergaat. Lang leve het internet!! We sluiten de avond af met twee dvd’s van star wars, waarna ik in mijn met elektrische deken verwarmde bedje stap en mijn nieuwe dekbed ga uitproberen. Eens kijken hoe tevreden ik morgenochtend op sta…….

Noorderlicht

Het is nu vrijdagnacht kwart voor 1. Vanavond heeft Hans een etentje gehad van het bedrijf. Om half elf belde hij me op om te vragen of ik gezellig even een borrel kwam drinken. Tja..daar hoefde ik niet lang over na te denken. Mijn eerste biertje in een Noorse pub! Helaas moesten we het feestje on 23.45 uur verlaten om Robin om te halen. Hij gaat tegenwoordig elke vrijdagavond naar een jongerensoos. De soos ligt in Leinesfjord, wat een half uur rijden is van ons huis. Tijdens deze rit hebben we net volop genoten van het Noorderlicht. Wat is dat mooi! De lucht heeft een groenachtig schijnsel dat steeds van vorm veranderd. Eenmaal thuisgekomen kwamen we er ook nog achter dat we die mooie schouwspel gewoon vanaf ons balkon kunnen zien. Een eigen foto maken is nog niet gelukt, maar met deze foto van het internet hebben jullie exact het beeld wat wij net gezien hebben. Echt supermooi!