De sleutel!

Vandaag hebben we de sleutel van ons nieuwe huis gekregen. Ik heb wat foto's van de buitenkant en de huiskamers genomen. Een impressie...

Max in de achtertuin

Winkelpret

Woensdag was het eindelijk zover! Wekenlang had lois zich verheugd op deze dag. Langzamerhand waren we er allemaal helemaal gek gemaakt met Lois haar aankondigen over hoeveel zin ze had in de winkeldag. Vroeger hadden Lois en ik op zaterdagochtend een vaste meidendag. Lekker winkelen, koffie drinken en lunchen in de stad.
En vandaag werd dat zo'n dag. De route had Lois van te voren al honderd keer in haar hoofd rondgelopen; beginnen bij de Albert heijn en eindigen op de grote markt..en daar voorbij! We zijn allebei heel goed geslaagd en de High tea op het eind was heerlijk!
Ondertussen waren Robin en Idar heerlijk aan het zwemmen in het Tikibad in duinrell.
Aan het eind van de dag hadden we afgesproken met Jacqueline. Eerst een hapje eten in de stad en daarna gezellig met z'n allen naar Noordwijk waar Daan en Mies ook nog op visite kwamen. Supergezellig en eigenlijk veel te snel voorbij!

Op familiebezoek

In de tijd dat wij in Noorwegen wonen is niet alleen Nadia verhuisd. Ook Jacqueline en Peter en Jan en Miep hebben een nieuw optrekje gevonden. Hans en Lois hadden het appartement van Jan en Miep afgelopen zomer al bewonderd, maar voor Robin en mij was alles nog helemaal nieuw. Dus dinsdag reed ik vol verwachting richting Harderwijk.
Het appartement bleek er geweldig uit zien. Alles lekker nieuw en genoeg ruimte voor de rolstoel als die nodig blijkt te zijn over een jaar of 20. De bedoeling was dat Max gezellig mee zou gaan op visite, maar daar dacht Max toch anders over. Bij de eerste poging bereikte Max de hal van het appartementengebouw. Maar toen de liftdeur zich voor hem opende trok hij zich in snel tempo terug. De tweede poging liep helemaal op niets uit, want Max nam nu het zekere voor het onzekere en weigerde het gebouw te betreden. Jammer dan!
Eenmaal boven verraste Miep ons, met een overheerlijke en voor de eerste keer helemaal gelukte Mon Chou taart. En Jan had een plekje voor ons gereserveerd in de hotste lunchroom van Harderwijk. Weer zaten we kwijlend en kreunend van genot te eten. Dit keer kwam het genot van broodjes warm vlees, gerookte kipfilet en osseworst....Wat kan het leven toch mooi zijn!

Na de heerlijke lunch was het tijd om de honden uit te laten. De wandeling door het bos was een groot succes en heel erg gezellig. Max heeft heel wat nieuwe hondenvrienden kunnen maken. Ondertussen hadden de jongens het plan opgevat om te gaan karten. Dus terwijl Lois en ik lekker aan het chillen waren bij Jan en Miep, was Hans met de jongens naar het kartcentrum gelopen(ja, Harderwijk is van alle gemakken voorzien!) Zie hier onze stoere coureurs.

De rondtijden waren natuurlijk superscherp...

Omdat je van autorijden hongerig wordt en omdat we gewoon heel veel zin hadden in patat met frinkadellen en kroketten werd dat onze avondmaaltijd. Oeioeioei wat kan je toch veel lekkere dingen eten in Nederland!
Jan en Miep bedankt voor een heerlijke en gezellige dag en tot snel in Noorwegen!!

Rondje Haarlem

En maandag was het zover... Weer terug in Haarlem! Terwijl de kinderen nog heerlijk lagen te slapen reden Hans en ik in alle vroegte naar Haarlem. Als eerste mocht de auto namelijk naar de garage voor service. Lekker goedkoop(toch nog 800 euro, maar in Noorwegen was het veel duurder geweest) Wel jammer van de nieuwe vloer in de net geopende Volvo garage. Op een auto met pigg dek waren ze niet berekend... Tja, de eerste kras is het ergst!

Het was nog vroeg en we besloten koffie te drinken bij Anne en Max, toen we nog in Haarlem woonden dronken we daar graag op zaterdagochtend koffie. Zo zag dat eruit...

Ons volgende uitstapje was een bezoek aan de tandarts. Door Hans zeer gevreesd...En terecht. Vol enthousiasme begon de tandarts met het maken van foto's om onze gebitten beter te kunnen bekijken. Dat pakte voor ons niet zo goed uit, want we bleken allebei meerdere gaten in onze tanden te hebben. Oeps...gelukkig hadden we geen tijd voor het vullen. Dus nu hebben we allebei een behandelplan mee naar Noorwegen en kunnen we de spanning tot de behandeling lekker opbouwen.

Wat wil je nog meer doen als je in Haarlem bent? Je oude buren bezoeken! Het bezoek aan de vooruitgangstraat was heel gezellig. Erg leuk om te horen dat iedereen ons miste en dat de nieuwe buurman niet aan ons kan tippen. Lois, Idar en ik ouderwets geknipt door Esther, eindelijk alle haren weer precies zoals je ze wilt hebben. De kinderen mochten ook nog even naar de zolder van Steef, waar Idar voor het eerst levende reptielen kon bewonderen. Volgens lois viel zijn mond ervan open.

En toen was het dan zover...onze wandeling door de stad kon beginnen! Robin en Idar haakten af en gingen een fiets huren om de omgeving te verkennen. Wij besloten Max mee te nemen en waren heel benieuwd hoe hij zich zou gedragen in de stad. En dat ging geweldig! We weten nu ook hoe het is een beroemdheid te zijn. Iedereen keek naar ons om en vroeg belangstellend wat voor soort hond we hadden. Toen Lois en ik even een boodschappen gingen doen, verzamelde zich een groep jongeren rondom Hans en Max waar je u tegen zegt. Max is geslaagd voor zijn stadcertificaat en we zijn erg trots op hem.

's avonds hadden we afgesproken bij Nadia. Leuk om Nadia en Emma te ontmoeten en haar nieuwe huis bekijken. Wat een mooi huis! De visitie was supergezellig en bleek achteraf in het hoogtepuntenlijstje van ons en de kinderen te staan. Het spelen op de Wii was zo gaaf, dat we Robin en Lois er zelfs 1 kado hebben gedaan voor hun verjaardagen. Wel aangeschaft in het V&D prijzencircus natuurlijk! Nadia had ons van te voren gevraagd wat we wilden eten. Dat was niet zo moeilijk... een tompouce van Michel en afhaalchinees!!! Kreunend van genot verorberden we onze Babi pangang, loempia's en Ko lo yuk. Toen Nadia de jongens een tientje aanbood als ze een theelepel sambal op zouden eten was het feest helemaal compleet. Stoer hoor, Robin en Idar! Jullie hebben ons een hoop lol bezorgd! En wat een droppie is Emma. Helemaal niet bang voor Max en Hans.

Toerist in Nederland

Ja, het is even stil geweest op onze blog. Al weken waren we ons aan het verheugen op ons uitje naar Nederland. En op 3 april was het eindelijk zover. De auto volgestopt met kinderen, de hond, bagage en onszelf. En vol was het inderdaad!

Vol goede moed en energie begonnen we aan onze 2850 kilometer lange tocht. Het eerste stuk waren we nog erg gelukkig met onze pigg dekk banden want de wegen waren nog volop bedekt met sneeuw en ijs. Maar eenmaal in Nederland, bleken we toch wel heel wat bekijks te hebben met onze lawaaibanden. Erg grappig hoe de mensen reageerden.

Ook heel leuk waren de reacties van Idar, de vriend van Robin en Lois. Eerst vroeg hij zich af of iedereen in Nederland fietste, meteen daarna vroeg hij zich af of wij soms alle huizen van steen bouwen. Om vervolgens vol verbazing te constateren dat wij in Nederland geen bossen hebben, maar alleen bomen op een rij.

Nadat we zondagmorgen in Noordwijk aankwamen hebben we eerst heerlijk gebruik gemaakt van het onbeperkt douchen systeem. In Noorwegen hebben we warm water uit een boiler, die altijd leeg is als je heel veel zin hebt om lang te douchen. Het via Danielle gehuurde huis in Noordwijk bleek helemaal geweldig te zijn en was voorzien van alle gemakken. Danielle bedankt voor de tip! Na het douchen zijn we lekker fris ons bed ingedoken om een paar uurtjes te slapen. Idar constateerde tevreden dat dit matras veel beter was dan het matras wat hij thuis heeft.

Rond vier uur was het tijd voor de lang verwachte onmoeting met de familie! Gezellig met z'n allen eten in het pannekoekenrestaurant. Helemaal geweldig! We hebben heerlijk gepraat, gegeten en gelachen en vooral ook genoten van het feit dat Oma B. ook nog aanwezig kon zijn. De tijd vloog helaas voorbij, maar ach, aan alle mooie dingen komt een eind......