Hondencursus

Vandaag was het weer puppiecursusdag. Vroeg eten dus en om kwart over 5 de auto in en op weg naar de trainingsplek. Wel onze warme broek en winterjas aan want vandaag regent het en is het 8 graden. Max heeft inmiddels al heel wat geleerd. Vorige week hebben we een nieuw talent van Max ontdekt; speuren! Vorige week op de cursus voor de eerste keer geoefend en de dagen daarna thuis nog een paar keer geoefend. We begonnen met een spoor van grilworst, nou dat was een makkie voor Max! Daarna mocht ik een spoor uitleggen in een vrije ruimte. Zoals je hieronder in het filmpje kunt zien.

Zo, heb je ff gelachen....tja..liefde voor de hond gaat ver. Na het uitleggen van het spoor was de beurt aan Max. Ook dit keer ging het weer hartstikke goed! Hieronder kan je zien hoe Max zijn speurneus werkt.

Volgende week is de 1 na laatste keer op cursus dus dan gaan we alle oefeningen herhalen. Na de zomer gaan we weer verder met de training. En....ik ga Max denk ik inschrijven voor een hondententoonstelling. Ik heb begrepen dat het voor de puppies alleen maar een kwestie is van 2 x met z'n allen in een ruimte te spelen, dus volgens mij gaat dat wel lukken!

Nog een kans?

Zoals ik al eerder vertelde werd ik vorige week donderdag gebeld door een boekhouder of ik misschien bij hem kon komen werken. Ik was blij dat hij aan me dacht en ook een beetje opgelucht dat ik blijkbaar toch opgemerkt word in het bedrijfsleven van Steigen. Vrijdag was ik op mijn gemakje de hond aan het uitlaten. Ik vergeet bijna altijd mijn telefoon dus deze keer ook. Toen ik terugkwam van het wandelen had ik een voice mail bericht van de Sparebank? Huh.....De regiodirecteur met wie ik een jaar geleden gesproken heb meldde mij dat hij geinteresseerd was in mij. Zodoende heb ik komende maandag een afspraak in Bodo om erover te praten(waarover, vraag ik me nu af) Tuurlijk hou ik jullie op de hoogte. Ik heb nog geen idee of ik dit wil, maar zoals altijd vertrouw ik erop dat ik vanzelf een teken krijg met daarin het juiste antwoord voor mij. Mijn dag bij de boekhouder vandaag was ook prima. Het was leuk om eens de andere kant van de zaak te bekijken en gelukkig begreep ik vrij snel wat de bedoeling was. Ik hem natuurlijk wel verteld dat ik volgende week ook nog met de Sparebank ga praten, want hij laat de beslissing om zijn bedrijf uit te breiden ook afhangen van het feit of ik hem zou kunnen helpen met de administratie. Ik heb afgesproken dat ik hem volgende week bel om te vertellen wat ik ga doen.......wordt vervolgd.........
Omdat ik vandaag op banenjacht was had Lois vandaag "hondenoppasdienst" totdat Hans uit zijn werk kwam. Voordat ik weg ging had hij gepoept, geplast en gegeten dus ik dacht alles aardig onder controle te hebben. De ochtend verliep prima en Lois heeft Max heerlijk vertroeteld en gekamt. Om 1 uur een gezellige wandeling met Robin en Idar en daarna; tijd voor de maaltijd! Lois had alles keurig volgens de instructies bereid en Max was erg te spreken over de maaltijd maar at zijn bord niet helemaal leeg. So far so good zou je denken, totdat Lois ondergekost werd!!! Ok dat is niet helemaal waar, de kost landde op de vloer(gelukkig voor Lois) Dus om 2 uur wordt ik door Lois gebeld dat ze naast een grote plas kots staat die heel erg stinkt! Wat nu? Niet wegrennen, koel blijven, geen ademhalen en opruimen maar........Gelukkig komt Hans al bijna thuis! Max de rest van de middag heerlijk geslapen en toen ik om half zes thuiskwam leek hij weer opgeknapt te zijn. Terwijl ik schrijf ligt hij nog steeds lekker rustig voor de tv te chillen en de avondmaaltijd heeft hij gelukkig binnen gehouden! Ik hoop maar dat Lois de volgende keer dat ik werk nog op wil passen........

Harstad

Afgelopen vrijdagmiddag vertrokken we om kwart voor vier vanuit Helnessund in de richting van Harstad. Het eerste stuk naar Bognes was twee uur rijden. Van daaruit de ferry naar Lødingen genomen wat een uur duurde. Het laatste stuk van de reis duurde een uur, maar onderweg moesten we Max nog eten geven en uitlaten dus toen we om negen uur s'avonds vlakbij onze bestemming waren kregen we een telefoontje van de gastheer of het allemaal nog goed ging. Het strandhuis stond aan het water. Het bleek een heel nieuw huis te zijn wat er geweldig uit zag! Stig en Heidi hadden gezorgd voor een heel hartelijk ontvangst dus we voelden ons heel welkom. Heidi en ik besloten samen de avondmaaltijd te koken terwijl Hans en Max met Stig de zee op gingen. Gelukkig had Heidi vis gekocht, want dit keer beten de vissen niet zo snel dus de mannen kwamen met lege handen terug. Voor Max was het zijn eerste boottochtje van zijn leven dus toen hij op de boot nogal onrustig was dachten Hans en Stig dat het daar misschien door kwam. Maar, nee hoor! Max moest poepen! Dus toen Max ineens heel stil werd dachten de mannen dat hij eindelijk tot rust kwam en dat was ook zo, maar wel nadat hij de boot had ingewijd met een mooie grote hoop stront! Oeps.....gelukkig zat er een stopje in de boot en kon Hans de boot redelijk snel schoonmaken. Na het poepincident bleek max het boottochtje fantastisch te vinden en hij heeft heerlijk met zijn gezicht in de wind op de punt van de boot gestaan.

Toen de mannen thuiskwamen hadden Heidi en ik inmiddels de maaltijd klaar. Weer een receptje toegevoegd aan mijn assortiment! De maaltijd was heel gezellig en lekker en terwijl we aan het eten zaten werden we nog even getrakteerd op drie passerende cruisschepen.
Heel gaaf om die gigantische grote schepen voor het huis onder een metershoge brug langs te zien varen met op de achtergrond de middernacht zon. Inmiddels was het al 1 uur(s'nachts, maar het verschil met uur overdag was niet te vinden) dus was het tijd om lekker te gaan slapen.
Wij heerlijk in een mooi ingerichte kamer en Max lekker rustig in zijn bench in de auto.
Na een goede, korte nachtrust waren we natuurlijk reuze benieuwd hoe Max de nacht had doorgebracht. Hij was rustig toen we om negen uur s'ochtends de auto openmaakten en vertoonde geen enkel teken van ongelukkigheid(Voor ons was dit ook de eerste keer op stap met de hond, dus het is toch een beetje experimenteren hoe we dat allemaal het handigst op kunnen lossen) Na een half uurtje gewandeld te hebben met de hond heeft hij heerlijk ontbeten en kon hij mee naar binnen zodat wij ons onbijt konden nuttigen.
Max lekker op het balkon neergelegd en wij konden aanschuiven! Het was leuk om Stig en Heidi beter te leren kennen. Stig is de beheerder van een Statoil benzinestation in Harstad en Heidi is lerares op een basisschool in een gemeente in de buurt van Harstad. Na het ontbijt besloten we naar Harstad te rijden omdat daar een feestweek was begonnen. Erg gezellig! Elk jaar is de eerste week van de schoolvakantie een feestweek in Harstad. We hadden dus mazzel, want er was volop gezelligheid in de stad. Ontzettend leuk om de mooie zeilschepen te bewonderen die in rond de haven van Harstad zeilden. Verder was er een podium met muziek en waren er heel veel mensen op straat. Max trok natuurlijk heel veel andacht en bij deze even een compliment voor Max, hij heeft zich echt bewonderingswaardig goed gedragen!

s' Middags hebben we na samen een laatste kop kofiie te hebben gedronken afscheid genomen van Heidi en Stig. Wij wilden namelijk graag op tijd terug zijn voor het voetbal en Stig en Heidi gingen een voetbalwedstrijd van hun zoon kijken.
Nu we eindelijk in de stad waren hebben we gelijk de kans waargenomen om een lang gekoesterde wens van Lois te verwezenlijken......een trampoline! Met een beetje passen een meten alles in de auto gekregen en daarna konden we beginnen aan de terugreis. Die liep voorspoedig en Max heeft van half vijf todat we thuiskwamen om acht uur aan een stuk geslapen achterin de auto. Hij had heel wat indrukken te verwerken! Hoe het met de trampolineverrassing voor lois en Robin is afgelopen kunnen jullie in het stuk hieronder lezen....

Weer een wens vervuld!

Toen we gisteren namelijk in de stad waren hebben we een aankoop gedaan waar Lois al langere tijd naar uit heeft gekeken. Al in Haarlem wilde ze heel graag een trampoline. De tuin was naar stadse begrippen best ruim, maar voor een trampoline met een doorsnee van 4 meter was echt geen plaats. Jullie begrijpen het al......we hebben een trampoline!!!!! Lois helemaal gelukkig en ik eigenlijk ook wel. Robin springt alsof hij nooit anders heeft gedaan en zo is de start van de schoolvakantie helemaal geslaagd! Nu even een serie foto's van de montage van de trampoline. In de gebruiksaaanwijsing stond dat het ongeveer een uur zou duren en dat je vooral geduldig moest blijven. Ook was er een tip om het gezellig samen met een vriend te doen dus Hans en ik hebben samengewerkt en dat ging prima! Omdat we het gezellig moesten maken van de gebruiksaanwijzing hebben we tussendoor koffie gedronken en we waren met koffiepauze binnen een uur klaar. Als je goed naar de foto's kijkt zie je dat Max ook een beetje geholpen heeft(van de wal in het schip)

Nadat we even lekker gesprongen hadden was het tijd geworden om Max uit te laten en dit keer besloten zowel Robin als Lois mee te gaan!

En dat was supergezellig zoals jullie op onderstaande foto's kunnen zien!!

Op stap

Morgen gaan we op stap! We zijn uitgenodigd in het strandhuis van de familie Solheim. Dat zijn de eigenaars van het huis dat we huren. Het huis ligt op ongeveer 4,5 uur rijden van ons huis en we vertrekken als Hans thuiskomt van zijn werk. De kinderen blijven lekker thuis en kunnen dus het begin van de vakantie vieren met een feestje in ons huis! Max gaat mee op stap, ik ben heel benieuwd hoe hij het zal vinden. Als het mooi weer is gaan we zwemmen in de zee(brrr) en vissen op de zee. We overnachten in het strandhuis...spannend!! We willen ook graag weten of ze interesse hebben om het huis te verkopen, want we zijn misschien geinteresseerd. We hebben intussen ook een andere woning op 5 minuten van onze huidige woning bekeken. Een mooi groot huis met uitzicht over zee en middernachtzon! De eigenaars van die woning gaan het ouderlijk huis opknappen en uitbouwen en zijn van plan om eind van dit jaar te verhuizen. De prijs wordt binnenkort bekend, dus dan kunnen we kijken of het binnen ons budget valt.

Vandaag heb ik gesproken met die boekhouder waar ik gisteren het over had. Hij denkt erover om er een paar klanten bij te nemen, maar dan heeft hij hulp nodig bij bijvoorbeeld het invoeren van de facturen in een computersysteem. Ik denk dat het geen probleem zal zijn voor mij. Ik ga er maandag een dagje werken, dan kunnen we allebei zien of ik het een beetje snel onder de knie zou kunnen krijgen. Daarna kan hij gaan berekenen of hij er zelf ook wat mee opschiet omdat het voor hem natuurlijk wel een investering is. Het zou misschien ingaan in september, we zullen zien.....

Verder hadden we vandaag hondentraining en Max deed het hartstikke goed! Eerst moest Hans zich verstoppen en moest Max ruiken waar hij was, dat ging goed. En daarna moesten we een spoor uit leggen van 10 meter(met hondesnoepjes) en dat deed hij ook hartsikke goed. Ik ben trots op hem! Morgen weer oefenen, maar dan in de tuin. Ik moet wel opletten dat ik een spoor maak met de wind mee anders werkt het niet.....

Deze aflevering wordt ter ere van de schoolvakantie opgeleukt met foto's van Lois haar telefoon! We zien Lois (in coma)in de bus naar huis, Lois met vriendinnen in de pauze op het gras en Lois met Camilla(vriendin)op haar kamer. Komende dagen is het even stil vanwege ons uitstapje en werk, maar zodra ik de kans heb, vertel ik jullie meer over ons uitstapje naar het strandhuis.

Werk

Terwijl Hans rustig doorwerkt en de kinderen over twee dagen vakantie hebben, begint mijn deelname aan het Noorse arbeidsmilieu nu echt. Ik heb tot nu toe ongeveer 5 dagen gewerkt vanaf mei, maar gisteren heb ik mijn werklijst opgehaald voor mijn zomerbaan en ik ben volgeboekt van 26 juni tot 26 juli. Joepie! Kan ik ook weer wat bijdragen aan de huishoudpot. Zie hier mijn werkplek voor komende maand. Verder werd ik gisterenavond gebeld door Knut. Knut is de man van een lerares op de school van Robin en Lois. Ik had mezelf zo'n beetje geintroduceerd op school en zo heb ik onder andere Turid (de lerares) leren kennen. Ze vertelde al een tijd geleden dat haar man boekhouder is en dat hij het behoorlijk druk heeft. Misschien zou hij mij wel bellen. En ja hoor! Drie maanden later word ik gebeld(noors tempo)
Ik ga morgen even bij Knut langs om te kijken wat voor hulp hij nodig heeft. Kunnen we gelijk afstemmen of ik iets snap van het werk dat hij heeft voor mij en of ik het leuk vind. Ik heb natuurlijk geen boekhoudersdiploma's dus Knut moet zelf ook even kijken of hij wat aan mij heeft. Tenminste zoiets maakte ik op uit het telefoongesprek. We redden ons prima in het Noors, maar ik moet zeggen, dat een gesprek door de telefoon nog weer even moeilijker is dan een face to face gesprek. Vandaar dat ik gewoon lekker langs ga en dan zien we wel wat er verder van komt! Ik hou jullie op de hoogte..................................

Sneeuw in de zomer

Nee, dit keer geen ijskoude sneeuw, maar sneeuw van paardebloemenpluisjes(mooi woord voor scrabble) Eerst vond ik het hartstikke leuk en gezellig al die gele bloemen langs de weg. Een week geleden begonnen er echter ineens overal pluisjes rond te waaien. Het duurde het even voordat we wisten wat het was. Echt hoor, ze komen overal! Vandaag was ik de huiskamer aan het zuigen en ja hoor, onder de gordijnen, pluisjes! Ligt de hond lekker buiten, komt hij besneeuwd binnen. Doe je de voordeur open, wordt je aangevallen door witte regen(oke, ik overdrijf een beetje, maar dat is om het spannend te houden voor jullie) Buiten moeten we een strategische plaats zoeken omdat we anders pluisjes inademen en het wel erg kriebelig wordt. En dan natuurlijk nog mijn haar....ik ben voor de pluisjes extra aantrekkelijk, want ik heb wax in mijn haar. Daar blijven ze namelijk lekker goed in plakken! Volgens mij gaat dit nog wel even duren, want we hebben hier echt ontzettend veel paardebloemen. Even een foto om jullie een idee te geven.

Omdat het zo lekker weer was vandaag besloten Hans en ik na het eten lekker te gaan wandelen op het strand. Dat is ongeveer 10 minuten rijden van ons huis. Komen we daar aan, begint het te regenen! Eerst een beetje, dus wij stoorden ons er niet zo aan, maar al na een paar minuten begon de regen flink door te zetten. Jammer! Twee natte mensen en 1 natte hond!

Wel leverde de regen samen met de zonneschijn deze hele mooie regenboog op. Het mooiste was dat we het begin en het eind konden zien. Na een kortere wandeling dan we gehoopt hadden rijden we weer terug naar Helnessund. Hier schijnt gewoon de zon en is geen drupje regen gevallen! Nou ja! Max vond het maar raar, die natte vacht, maar hij zal er wel aan wennen want dit zal niet de laatste regenbui zijn waarin hij loopt!

Vanochtend om 11 uur werd ik gebeld door Robin. Hij had een opdracht gekregen om morgen een presentatie voor de leraar te geven. Het onderwerp is alcohol. De leerlngen mochten kiezen, op school of thuis voorbereiden. Natuurlijk kozen Robin en de buurjongen Idar voor thuiswerken, maar hoe kom je thuis als de bus alleen maar om 8 uur s'ochtends en half drie
s' middag's rijdt? Liften natuurlijk! Toen ze belden waren ze al op de helft, maar ze liepen al een kwartier en er kwam geen auto meer langs. Of ik ze dan toch maar even wilde ophalen.....Ik vroeg Robin het nog 20 minuten te proberen en als er dan nog niets langs was gekomen zou ik hem ophalen. 20 minuten later stond hij voor de deur! Handig hoor! Ik heb zelf ook al een paar keer lifters meegenomen. Dat is eigenlijk de handigste manier om van a naar b te komen als je geen rijbewijs hebt en het werkt hier heel goed. Ik herinner me uit de tijd dat ik als au pair in Engeland werkte dat ik deze methode ook succesvol heb gepraktiseerd. Ook daar woonde ik op het platteland en daar moet je soms heel lang wachten op de bus! Robin heeft vandaag hard gewerkt aan zijn presentatie(in het Noors)en daardoor ben ik ook een paar dingen te weten gekomen over alcohol in Noorwegen. Het drankge(mis)bruik is een probleem en er wordt steeds meer gedronken. Maar toen Robin de cijfers ging vergelijken met de Nederlandse cijfers bleek toch dat de jongeren in Nederland meer drank gebruiken dan de jongeren in Noorwegen. Robin stelt in zijn presentatie voor dat de regering een reklamecampagne zou moeten beginnen omdat we daar in Nederland al goede ervaringen mee hebben. Als het eerste spotje klaar is zal ik het op de site zetten zodat jullie ook mee kunnen genieten! Tot die tijd hebben we een ander Noors you tube filmpje...

Max

Robin's bergwandeling, Lois een 10 ! voor engels.

Gisteren heeft Lois thuisgewerkt om zich voor te bereiden op haar mondelinge examen engels dat ze vandaag had. Ze moest een kwartier engels praten over drie onderwerpen. 1 deel was over zichzelf, 1 deel over Madam Tussaud, en 1 deel over de grote brand van Londen in 1662. Verder moest Lois een engelse tekst vertalen naar het Noors. En ze deed het geweldig!!!!! Ze heeft een 6 gehaald(dat is in Nederlandse getallen een 10) Goed he! Wij zijn heel erg trots op haar.
Ook Robin heeft gisteren(letterlijk) zijn beste beentje voor gezet. Met de hele klas zijn ze op tur geweest. En niet zomaar een turtje, nee een tocht van ruim 13 uur! De tocht ging eerst naar een meer, daarna naar de zee,weer naar een meer, over een berg in een dal waar lekker gezwommen kon worden in de zee. Vervolgens weer de hele weg terug naar de plek waar we hem s'avonds om 21.30 weer op konden halen. Gelukkig heeft hij hele mooie foto's genomen zodat jullie mee kunnen genieten. Ze staan al in ons digitale album en hieronder alvast een voorproefje.

En wat doe ik zoal als de kinderen druk bezig zijn op school? Ik probeer te bezuigingen op onze supermarkt uitgaven door zoveel mogelijk zelf te maken. Eigenlijk is bezuinigen niet de enige reden, omdat er hier gewoon niet zo'n uitgebreid assortiment is in de supermarkt is het eigenlijk ook een beetje noodzaak. Zo had Lois heel veel zin in eierkoeken, maar die liggen hier niet in de supermarkt, dus heb ik ze zelf gemaakt! Verder houden Robin en Lois heel erg van appelmoes, maar ook dat hebben we hier niet in de supermarkt dus heb ik als experiment eerst rabarbermoes gemaakt(dat lag toevallig bij de groenten). Beide projecten zijn gelukt! Vanmiddag het gezin getrakteerd op pannekoeken, ook weer gewoon gemaakt van meel, eieren en melk, zoals dat vroeger gebeurde voordat we over gingen op de kant en klaar produkten in de supermarkt. En...ze waren zelfs nog lekkerder dan de pannekoekenmix van Koopmans! De volgende fase wordt het brood bakken, want het viel me al op dat er niet veel brood in de supermarkt ligt, dus, hoe doen ze dat toch die Noren. Even nagevraagd bij Stina, en ja hoor, zoals ik al vreesde, ook dat bakken ze zelf. Nu begrijp ik ook waarom de meelafdeling zo groot is in de supermarkt. Vandaag dus een 2 kilo pak meel gekocht en dan binnenkort maar eens kijken hoe een brood gebakken moet worden. Nee, de broodbakmachine zal ik daarbij niet gebruiken, want de broden die daar uit komen zijn te klein voor een gezin met twee volwassenen en twee pubers.

Mooi he! Vananond waren Hans en ik aan het wandelen met Max toen het begon te regenen terwijl de zon nog scheen. En dat leverde dit mooie plaatje op. Vanmiddag hebben Max en ik al heerlijk gewandeld samen. Hij lijkt het heerlijk te vinden en na een wandeling en een goede maaltijd ziet max er zo uit.......

Terwijl ik hier zit te typen horen we ineens een heleboel geluid voor het huis. Huh? Het is hier altijd zo stil? Wat gebeurd er? Een megagrote asfaltwagen neemt positie in onder onze oprit. Op onze oprit komt een bestelbus te staan. Hellup, we worden ingesloten. Snel neemt Hans het besluit om in ieder geval onze auto voor het huis weg te halen en bij de supermarkt op het parkeerterrein te zetten zodat we morgen de auto nog wel kun gebruiken. Het lijkt er namelijk verdacht veel op dat de op de weg voor ons huis iets gaan doen met asfalt. Nou, we zien het wel en maken ons niet druk want dat doen de Noren niet zo snel dus wij ook niet!

He....de rust voor ons huis is weer teruggekeerd! Iedereen is weg en er ligt geen asfalt voor de deur deur. Toch wel jammer hoor, maar ja, dan hobbelen we van de winter toch gewoon weer door de kuilen in de weg, heeft ook zo zijn charmes

Kaartenactie

Zaterdag kreeg ik een kaartje van Margaret, van wie in Mensendieck kreeg in Nederland. Dat is leuk! Dank je wel Margaret. Omdat ik zo blij werd van het kaartje ben ik bij deze zo brutaal om jullie, als lezers van de blog, uit te nodigen om mij nog blijer te maken! Bij deze dus een uitnodiging om een kaartje(vol met gezellige, aardige, leuke, en grappige tekst graag) naar mij te versturen (mag ook vanuit je vakantieland) Mijn adres staat bij de wist je datjes!

Vandaag weer even een landschapsfoto. Volgens mij is dit Sedum en het schiet hier overal uit de grond.

De trouwe lezer herinnerd het zich vast nog wel het project grasveld wat in april van start ging. Ik dacht al zoiets te lezen op de zak, maar nu geloof ik het echt, we hebben langzaamgroeiend gras! Een lichte ongerustheid begint zich meester te maken van mij. Het droomgrasveld is tot nu toe een heel lichtgroen veld met heel veel kleine onkruidplantjes die het veld een gezellig maar niet gewenste aanblik geven! De aangenomen klus is door Robin en Idar helaas nog niet geklaard, het stuk wat nog niet is omgeploegd ziet er nu uit als een minibos van onkruid en is nauwlijks meer begaanbaar. Inmiddels hebben zonnebloemen en lavendel gezaaid en zijn nu vol verwachting of we straks door de woesternij nog bloemetjes zullen zien opgroeien. Op de foto zie je Max liggen in het niet omgespitte deel van onze tuin.

HIEPERDERPIEP!!!!!!

Hanssie is jarig! Gisteren ging ik in de supermarkt(tja, waar anders?) op zoek naar een kado voor Hans. Nou is het zo dat we heel graag Latte Macchiato drinken. Hiervoor gebruikten we grote theeglazen van Ikea. Op zich heel geschikt, maar het handige lange roerstaafje waarmee je deLatte door de Macchiato kan roeren ontbrak nog aan ons bestek-assortiment. Loop ik gisteren dus in de supermarkt zie ik daar toch het perfecte kado staan voor Hans! Precies de juiste beker met...ja, je voelt hem al aankomen...een mooie lange roerstaaf! Ik kon me geen gelukkigere Hans voorstellen, dus meteen dit droomkado aangeschaft! Beetje opgeleukt met balonnen en een gezellige kaart was het feest helemaal kompleet.

Omdat er hier geen banketbakkers zijn, zijn de Noren expert geworden in het zelf bakken van taarten. Hans en ik hebben dus besloten om samen een taart te bakken voor zijn verjaardag....en zie hier het resultaat! Oh ja, ik had natuurlijk wel gezorgd voor 41! kaarsjes om uit te blazen!

Het is hier vandaag supermooi weer dus we gaan zo lekker naar buiten met de Max. Hopelijk wordt hij zo wakker want hij slaapt al vanaf 11 uur (het is nu 3 uur)
En als hij wakker is vindt hij het alleen maar heel erg warm en loopt te puffen en te hijgen. De kinderen zijn net vertrokken naar het strand om lekker te gaan zwemmen. Misschien fietsen Hans en ik daar straks ook nog wel even heen. Doeiiiiiii

Max

Vandaag een filmpje van Max. Hij was lekker buiten en wij binnen. Na een tijdje gingen we maar eens kijken waar hij zo zoet mee was en dat was dus een visnet. Het net zat in een beluchtingsgat in de fundering van de kelder, en was bedoeld om ratten buiten de kelder te houden. Maar Max had een veel beter idee met het net en het resultaat daarvan zien jullie in het filmpje hieronder. Even voor de statistieken; Max weegt nu 21,3 kilo en is 14 weken oud. Vandaag heeft hij het grootste deel van de dag geslapen omdat hij gisteren op hondentraining was. Daar heeft hij heerlijk gestoeid met andere honden en dat is toch echt wel een uitje!


Verder heb ik vandaag gewerkt. De remmen van onze eigen auto worden vervangen en daarom had ik een huurauto. Nou was de Daewoo helaas al uitgeleend aan toeristen, maar gelukkig was er nog een auto. Er werd me wel eerst gevraagd of ik van plan was om ver te gaan rijden, want deze auto staat bekend als Steigenauto en is niet geschikt voor langere ritten. Nee hoor, zei ik geen probleem ik rijd er alleen mee naar Leinjesford(half uurtje) en weer terug. Dus zo gezegd zo gedaan. Heen ging prima en na een dagje lekker gewerkt te hebben besloot ik gelijk maar even boodschappen te doen voor het weekend zodat we morgen niet weer naar leinesfjord hoeven te rijden. Oh ja, ik vergeet nog te zeggen dat deze auto geen stuurbekrachtiging had en dat er voortdurend een lampje brandt van de accu en dat hij, schat ik in, zo'n 20 jaar oud is. Met een achterbak vol boodschappen rijd ik op mijn gemakje( 60 km. leek me wel gepast voor deze auto) naar huis. Ineens brandt er nog een lichtje..oeps...wat gebeurd er nu? De auto stopt ermee! Daar sta ik dan, in het zonnetje, met een mobiel die leeg is langs de kant van een verlaten weg. Zoals een echte dame dat kan maak ik vol charme de moterklep open om er vervolgens radeloos een ravage van draaitjes en ingewikeld uitziende kastje te aanschouwen. Ik heb inmiddels wel startkabels in de auto gevonden(dus niet de eerste keer dat er iets gebeurd) dus mijn plan is nu om een auto om hulp te vragen zodat we samen de accu weer aan de praat krijgen(mijn eerste diagnose was namelijk een lege accu) Al snel stopt er een auto, maar helaas niet het gewenst resultaat! Oeps...plan B dan maar....Oh nee, dat plan had ik nog helemaal niet....Volgens de behulpzame automobilist moet er iets met de dynamo(?)zijn als de auto er zomaar ineens mee ophoud. Dat betekend dus dat ik zowieso niet in deze auto thuis ga komen.
Dan maar op zoek naar een huis, waar ik kan ga vragen of de bewoner voor mij wil bellen met iemand in Helnessund zodat de rescue van Nicolette kan gaan worden ingezet. Na een korte wandeling belt een lief oud dametje voor mij de kapster in Helnessund, die getrouwd is met Frank, die bij de garage werkt. Ze springt meteen in de auto en samen duwen we de overleden auto de berm in, mooi detail; tijdens het duwen(twee bevallige dames)rijdt er een auto met drie mannen in langzaam langs, ah fijn denken wij, maar nee hoor, ze rijden door zonder ons even te helpen met duwen. Nou ja zeg!