Interview

Het Haarlems Dagblad heeft een rubriek die "in den vreemde" heet. In deze rubriek komen oud Haarlemmers die verhuisd zijn naar het buitenland aan het woord. Een tijdje geleden heeft Hans zich hier voor opgegeven en hieronder zie je het resultaat. Het stuk heeft afgelopen woensdag in de krant gestaan en wordt later nog op het internet geplaatst onder het kopje extra, in den vreemde. Voor ons was het een mooi moment voor reflectie, want je moet ineens gaan nadenken over vragen zoals; waarom doe je dit, hoe is het nu, wat zijn de grootste verschillen enzovoort. Al met al is het een leuk artikel geworden waar we helemaal achter staan. Bij deze ook nog een oproep of iemand voor ons aan het originele artikel kan komen en dat naar ons toe kan sturen. Bij voorbaat hartelijk dank!
De decembermaand is een maand waar de Noren zich al vanaf de zomer op verheugen. Werkgevers geven etentjes, er worden markten georganiseerd om geld in te zamelen voor diverse projecten, huizen worden versierd en grondig schoongemaakt en de traditionele kerstmaaltijd wordt voorbereid. De afgelopen twee weekenden hebben we dan ook niet stilgezeten. Vorige week was de opening van het kerstseizoen. Het muziekkorps speelde kerstmuziek in het dorp en de kerstboom en de kerstverlichting werden aangebracht. Daarna hebben we gezellig koffie gedronken in het café. Oh ja, we gaan trouwens het cafe niet runnen komende maanden, want er bleken toch heel wat regels te zijn waar we niet aan konden voldoen. Jammer!
Dit weekend hebben we twee etentjes gehad. Vrijdagavond waren alle werknemers van Helnessund Boteri uitgenodigd. We hebben een gezellige avond gehad in het plaatselijke café. Er werd traditioneel eten geserveerd en dat betekent: ribbe en pinekjott. Ik zal jullie later meer vertellen over dit eten, maar ik meen me te herinneren dat Hans er vorig jaar ook al over heeft geschreven. Het was reuzegezellig en rond twee uur 's nachts rolden we eindelijk ons bed in. Een paar uur later ging de wekker alweer, want het volgende etentje was met in Bodo. Dit etentje was van mijn nieuwe werkgever. Ook weer een traditioneel eten, maar dit keer met overnachting aangezien Bodo niet om de hoek ligt. En als we dan toch naar de stad rijden(3,5 uur in de winter) combineren we dat gelijk met een paar uurtjes shoppen dus vandaar dat we om 8 uur al gingen rijden. Vanmiddag kwamen we moe maar voldaan weer thuis, waar we de kinderen verrasten met een adventskalender uit de grote stad. Herel aandoenlijk om te zien hoe blij twee kinderen van 15 en 16 jaar kunnen zijn met een doos vol Kinder chocolade!
Verder heb ik natuurlijk nog heel veel foto's van de ongerepte natuur waar we in het artikel over gepraat hebben, maar ik beperk me tot het publiceren van twee foto's...