Nadat het knäckebröd klaar was, zijn we lekker naar buiten gegaan. Eigenlijk zouden we met de buren gaan langlaufen, maar omdat het plotseling behoorlijk ging sneeuwen besloten we toch maar gewoon een wandeling te gaan maken. Na een beetje glibberige tocht(onder de sneeuw ligt nog steeds een dikke laag ijs) waarbij de mannen gezamenlijk onderuit gingen en de dames zich prima staande wisten te houden dronken we koffie in de lavo.
Philip zorgde voor een heerlijk vuurtje. Het handige van een lavo is dat er een rookgat boven in de tent zit. Hierdoor kan je dus gewoon een kachel in de tent zetten en daar vervolgens lekker op koken en je aan warmen.
Max hielt ondertussen de wacht voor de tent....
Omdat zowel Philip als Wenche werken bij Mainstream, een zalmkweker, kregen we de kans om een kwekerij bij ons in het dorp van binnen te bekijken. En dat was behoorlijk indrukwekkend! De bakken die je hieronder op de foto ziet bevatten honderdduizenden kleine zalmpjes.
Het proces is behoorlijk arbeidsintensief en ingewikkeld. Hieronder zie je de baby's. Het roze rondje is een zak met voeding waar ze de eerste weken van leven. Elke dag worden alle bakken bekeken en de dode eitjes worden verwijderd.
Na een paar weken zijn ze zo groot als je op deze foto ziet en krijgen ze voer. Weer een stadium daarna verhuizen ze naar een buitentank om verder te groeien. In het laatste stadium worden ze in enorme netten in de zee gehuisvest om tot ze volwassen zijn en rijp voor consumptie.
Een erg interessante en leerzame rondleiding die ons weer wat meer kennis en inzicht heeft gegeven over de visindustrie. Inmiddels was het half vier en tijd om Lois op te halen uit Leinesfjord. Ze heeft de afgelopen dagen een traffikalt grunnkurs gevolgd. Deze cursus is verplicht wanneer je wilt gaan oefenen met autorijden. Als Lois 16 is kan ze nu, net als haar broer, gaan beginnen te oefenen in onze eigen auto. Op de weg naar huis werden we nog getrakteerd op elanden. We reden ze eerst voorbij, maar besloten toen nog even om te draaien om een foto van ze te nemen voor op het blog. Iets wat de Noren niet zo snel zouden doen, want de meesten hebben toch wel een grote dosis respect en angst voor deze onvoorspelbare, grote dieren. Ze kunnen je namelijk aanvallen of zomaar ineens voor je auto springen en dat heb je toch wel een groot probleem. Maar we hebben ze er toch mooi opstaan voor jullie!
Nadat het knäckebröd klaar was, zijn we lekker naar buiten gegaan. Eigenlijk zouden we met de buren gaan langlaufen, maar omdat het plotseling behoorlijk ging sneeuwen besloten we toch maar gewoon een wandeling te gaan maken. Na een beetje glibberige tocht(onder de sneeuw ligt nog steeds een dikke laag ijs) waarbij de mannen gezamenlijk onderuit gingen en de dames zich prima staande wisten te houden dronken we koffie in de lavo.
Philip zorgde voor een heerlijk vuurtje. Het handige van een lavo is dat er een rookgat boven in de tent zit. Hierdoor kan je dus gewoon een kachel in de tent zetten en daar vervolgens lekker op koken en je aan warmen.
Max hielt ondertussen de wacht voor de tent....
Omdat zowel Philip als Wenche werken bij Mainstream, een zalmkweker, kregen we de kans om een kwekerij bij ons in het dorp van binnen te bekijken. En dat was behoorlijk indrukwekkend! De bakken die je hieronder op de foto ziet bevatten honderdduizenden kleine zalmpjes.
Het proces is behoorlijk arbeidsintensief en ingewikkeld. Hieronder zie je de baby's. Het roze rondje is een zak met voeding waar ze de eerste weken van leven. Elke dag worden alle bakken bekeken en de dode eitjes worden verwijderd.
Na een paar weken zijn ze zo groot als je op deze foto ziet en krijgen ze voer. Weer een stadium daarna verhuizen ze naar een buitentank om verder te groeien. In het laatste stadium worden ze in enorme netten in de zee gehuisvest om tot ze volwassen zijn en rijp voor consumptie.
Een erg interessante en leerzame rondleiding die ons weer wat meer kennis en inzicht heeft gegeven over de visindustrie. Inmiddels was het half vier en tijd om Lois op te halen uit Leinesfjord. Ze heeft de afgelopen dagen een traffikalt grunnkurs gevolgd. Deze cursus is verplicht wanneer je wilt gaan oefenen met autorijden. Als Lois 16 is kan ze nu, net als haar broer, gaan beginnen te oefenen in onze eigen auto. Op de weg naar huis werden we nog getrakteerd op elanden. We reden ze eerst voorbij, maar besloten toen nog even om te draaien om een foto van ze te nemen voor op het blog. Iets wat de Noren niet zo snel zouden doen, want de meesten hebben toch wel een grote dosis respect en angst voor deze onvoorspelbare, grote dieren. Ze kunnen je namelijk aanvallen of zomaar ineens voor je auto springen en dat heb je toch wel een groot probleem. Maar we hebben ze er toch mooi opstaan voor jullie!
1 opmerking:
ja hoor daar zijn ze dan die elanden volgende keer wil ik ze toch echt live zien hoor (denk ik)
groetjes, jacq.
Een reactie posten