Het appartement bleek er geweldig uit zien. Alles lekker nieuw en genoeg ruimte voor de rolstoel als die nodig blijkt te zijn over een jaar of 20. De bedoeling was dat Max gezellig mee zou gaan op visite, maar daar dacht Max toch anders over. Bij de eerste poging bereikte Max de hal van het appartementengebouw. Maar toen de liftdeur zich voor hem opende trok hij zich in snel tempo terug. De tweede poging liep helemaal op niets uit, want Max nam nu het zekere voor het onzekere en weigerde het gebouw te betreden. Jammer dan!
Eenmaal boven verraste Miep ons, met een overheerlijke en voor de eerste keer helemaal gelukte Mon Chou taart. En Jan had een plekje voor ons gereserveerd in de hotste lunchroom van Harderwijk. Weer zaten we kwijlend en kreunend van genot te eten. Dit keer kwam het genot van broodjes warm vlees, gerookte kipfilet en osseworst....Wat kan het leven toch mooi zijn!
Na de heerlijke lunch was het tijd om de honden uit te laten. De wandeling door het bos was een groot succes en heel erg gezellig. Max heeft heel wat nieuwe hondenvrienden kunnen maken. Ondertussen hadden de jongens het plan opgevat om te gaan karten. Dus terwijl Lois en ik lekker aan het chillen waren bij Jan en Miep, was Hans met de jongens naar het kartcentrum gelopen(ja, Harderwijk is van alle gemakken voorzien!) Zie hier onze stoere coureurs.
De rondtijden waren natuurlijk superscherp...
Omdat je van autorijden hongerig wordt en omdat we gewoon heel veel zin hadden in patat met frinkadellen en kroketten werd dat onze avondmaaltijd. Oeioeioei wat kan je toch veel lekkere dingen eten in Nederland!
Jan en Miep bedankt voor een heerlijke en gezellige dag en tot snel in Noorwegen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten