maandag 13 april 2009

Toerist in Nederland

Ja, het is even stil geweest op onze blog. Al weken waren we ons aan het verheugen op ons uitje naar Nederland. En op 3 april was het eindelijk zover. De auto volgestopt met kinderen, de hond, bagage en onszelf. En vol was het inderdaad!

Vol goede moed en energie begonnen we aan onze 2850 kilometer lange tocht. Het eerste stuk waren we nog erg gelukkig met onze pigg dekk banden want de wegen waren nog volop bedekt met sneeuw en ijs. Maar eenmaal in Nederland, bleken we toch wel heel wat bekijks te hebben met onze lawaaibanden. Erg grappig hoe de mensen reageerden.

Ook heel leuk waren de reacties van Idar, de vriend van Robin en Lois. Eerst vroeg hij zich af of iedereen in Nederland fietste, meteen daarna vroeg hij zich af of wij soms alle huizen van steen bouwen. Om vervolgens vol verbazing te constateren dat wij in Nederland geen bossen hebben, maar alleen bomen op een rij.

Nadat we zondagmorgen in Noordwijk aankwamen hebben we eerst heerlijk gebruik gemaakt van het onbeperkt douchen systeem. In Noorwegen hebben we warm water uit een boiler, die altijd leeg is als je heel veel zin hebt om lang te douchen. Het via Danielle gehuurde huis in Noordwijk bleek helemaal geweldig te zijn en was voorzien van alle gemakken. Danielle bedankt voor de tip! Na het douchen zijn we lekker fris ons bed ingedoken om een paar uurtjes te slapen. Idar constateerde tevreden dat dit matras veel beter was dan het matras wat hij thuis heeft.

Rond vier uur was het tijd voor de lang verwachte onmoeting met de familie! Gezellig met z'n allen eten in het pannekoekenrestaurant. Helemaal geweldig! We hebben heerlijk gepraat, gegeten en gelachen en vooral ook genoten van het feit dat Oma B. ook nog aanwezig kon zijn. De tijd vloog helaas voorbij, maar ach, aan alle mooie dingen komt een eind......

1 opmerking:

Anoniem zei

hoi
Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. En leuk weer een berichtje te kunnen lezen.Het was harstikke leuk jullie weer te zien en samen weer een keer pannekoeken te eten. Is een beetje een vaste gewoonte he. Oma lijkt wel een professor met dat brilletje op haar neus.
Veel liefs greet