Met vliegende vaart

Vandaag op tur geweest met de Bøteri (mijn werkgever) om te kijken hoe een door ons geproduceerd net in zee word gehangen. Eerst nog gewerkt tot half elf, daarna geluncht, inderdaad om half elf, ik kan er ook nog niet echt aan wennen, deze vroege eettijden. Daarna op weg naar de haven van Norfold, ongeveer een half uur met de auto vanaf Helnessund. Daar aangekomen eerst de "chauffeur" van onze watertaxi opgehaald bij het hoofdkantoor van Mainstream, een van de grootste viskwekers ter wereld.
Hieronder zie je een foto van het hoofdkantoor van deze multinational(je zou een groter gebouw verwachten)


In het bootje gestapt, met nog 3 collega's, mijn baas en de chauffeur.
Toen begon de fun pas echt, we zijn net het haventje uit, of de gashendel wordt helemaal naar beneden geduwd en wordt er een snelheid van 40 knopen gehaald = 74 kmpu en dat met een redelijke golfslag. Het bootje kwam dan ook regelmatig los uit het water. Dit heeft ruim een kwartier geduurd en was toch wel een van de mooiste boottochtjes die ik gedaan heb!!!
Nadat we dus het fjord zijn overgestoken en aangekomen zijn bij een grote ring waarin het net geplaatst wordt moesten we uit het bootje over de ring naar een andere boot waarop het net lag.

Ook weer een belevenis, het fjord is daar ongeveer 400 mtr diep en het water is 3 graden warm/koud, o ja... en de ring is van kunstof en nat en glad. Daar gezien hoe de ring geplaatst wordt, leuk en interessant om te zien wat er verder gebeurd met het door ons gefabriceerde net.

In dit type net worden zalmen gekweekt, waarvan er maximaal 500.000 in dit net kunnen. Er werd ons ook verteld wat het kost oom een kilo zalm te kweken... de kostprijs is dus bijna 10 euro per kilo en dan moeten ze nog naar de slachterij, op transport naar Europa, verpakt worden en naar de winkel. Vandaar dat zalm dus niet zo'n goedkoop visje is in Nederland.
De terugrit was nog beter dan de heenrit omdat we tegen de golven van het opkomende tij invoeren en de golven nog hoger waren en de snelheid gewoon weer 40 knopen was (ik moet wel even een compliment geven aan mijn NLse tandarts want mijn in Januari geplaatste kroon zit er nog in). Na 20 veel te korte minuten weer terug aan land. Tot slot kregen we een ijsje van mijn baas en daarmee was het schoolreisje ten einde!!!